کد مطلب:162443 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135

صالح قزوینی نجفی
سید صالح قزوینی نجفی بغدادی، به سال 1208 ه.ق.در نجف اشرف متولد شده و در سال 1306 ه.ق. در بغداد وفات یافت و او را در نجف دفن كردند. او شاگرد محمد حسن صاحب جواهر الكلام است.



1. فكانما لهم الرماح عرائس

تجلی و هم فیها هیام و لع



2. یمشون فی ظلل القنا لم تثنهم

وقع القنا و البیض حتی صرعوا



3. یا كوكب العرش الذی من نوره

الكرسی و السبع العلی تتشعش



4. كیف اتخذت الغاضریة مضجعا

و العرش ود بأنه لك مضجع؟ [1] .



1. نیزه ها برای آنها مانند عروسهایی هستند كه شدیداً به آنها عشق می وزند.

2. در سایه ی نیزه ها راه می رفتند و ضربات نیزه و شمشیر آنها را خم نمی كرد تا اینكه كشته شدند.

3. ای ستاره ی عرشی كه از نور او كرسی و هفت آسمان نورانی است،

4. چگونه زمین غاضریه را آرامگاه خود قرار دادی، در حالیكه عرش آروزی مدفن تو را داشت؟



[1] ادب الطف، ج 8، ص 64-65.