کد مطلب:162443
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:135
صالح قزوینی نجفی
سید صالح قزوینی نجفی بغدادی، به سال 1208 ه.ق.در نجف اشرف متولد شده و در سال 1306 ه.ق. در بغداد وفات یافت و او را در نجف دفن كردند. او شاگرد محمد حسن صاحب جواهر الكلام است.
1. فكانما لهم الرماح عرائس
تجلی و هم فیها هیام و لع
2. یمشون فی ظلل القنا لم تثنهم
وقع القنا و البیض حتی صرعوا
3. یا كوكب العرش الذی من نوره
الكرسی و السبع العلی تتشعش
4. كیف اتخذت الغاضریة مضجعا
و العرش ود بأنه لك مضجع؟ [1] .
1. نیزه ها برای آنها مانند عروسهایی هستند كه شدیداً به آنها عشق می وزند.
2. در سایه ی نیزه ها راه می رفتند و ضربات نیزه و شمشیر آنها را خم نمی كرد تا اینكه كشته شدند.
3. ای ستاره ی عرشی كه از نور او كرسی و هفت آسمان نورانی است،
4. چگونه زمین غاضریه را آرامگاه خود قرار دادی، در حالیكه عرش آروزی مدفن تو را داشت؟
[1] ادب الطف، ج 8، ص 64-65.